woensdag 15 oktober 2008
Op de trein van Oostende naar Gent kan het al eens voorvallen dat er zich een visser in je wagon bevindt. Niet zo'n halfzachte karpervisser die zich tijdens het weekend uitleeft aan de Harelbeekse Gavers. Neen, een echte Oostendse zeebonk die van vissen zijn beroep heeft gemaakt. Laatst kwam er dan ook een prachtexemplaar recht voor mijn neus zitten: compleet met scheve goudgele tanden, tatoeages die gezet leken te zijn door een blinde met parkinson, en de onvermijdelijke halve liter Jupiler. Pakje Bastos in de borstzak. De wat glazige ogen zeiden me dat het niet zijn eerste pintje van de dag was.
De man verkeerde evenwel in opperbeste stemming en praatte honderduit tegen zijn vrouw die, om het diplomatisch te stellen, horizontally challenged was. Om het minder diplomatisch te stellen: de vrouw van de visser was episch dik. Mijn reisgezelschap werd compleet toen ook een wat oudere vrouw ons kleurrijke drietal kwam vervoegen. Ze ging zitten op de plaats naast mij, en toonde verder niet de minste interesse; noch voor mij, noch voor de visser en zijn potvis. Ze haalde meteen een boek boven en begon aandachtig te lezen terwijl de trein zich langzaam in gang sleepte.
De visser bleef de wildste verhalen vertellen over zijn avonturen op zee, en haalde nog een halve liter uit zijn plastic zak. Ergens tussen Oostende en Brugge viel het gesprek tussen de visser en zijn vrouw weliswaar stil. Hij verlegde zijn aandacht nu naar de lezende vrouw, en vroeg haar: "madam, wat voor een boek lees je daar?" De vrouw keek op en kantelde zonder iets te zeggen de kaft van haar boek in zijn richting. Het bleek om Doctor Zhivago van Boris Pasternak te gaan. Deze Russische schrijver kreeg in 1958 de nobelprijs voor literatuur, maar nam die nooit in ontvangst om een schandaal in eigen land te vermijden. Volgens de Sovjets was het boek immers anti-marxistisch.
Doctor Zhivago: de hele godganse nacht.
"Dokter Zivaho…", las de visser fronsend luidop. De vrouw legde het boek weer op haar schoot en las verder. De visser keek me geamuseerd aan. Ik wist dat dit gesprek er nog niet opzat.
"Zeg madam, dokter Zivaho... is dat een seksboek?", vroeg de visser opeens, alvorens een triomfantelijke glimlach in mijn richting te sturen. De vrouw keek nu driftig op, en zei met strenge stem: "Nee meneer, dat is geen seksboek. Het is een aangrijpend liefdesverhaal over een jonge dokter, en het speelt zich af ten tijde van de Russische revolutie in 1917. Als u me dan nu alstublieft verder wil laten lezen?" Vervolgens keek ze in mijn richting, vermoedelijk om te zien aan wiens kant ik stond. Ze kon mijn lachende gezicht derhalve niet echt op prijs stellen.
Het bleef weer even stil. Na enkele gênante minuten, waarin ik voornamelijk naar voorbijrazende koeien keek, verbrak de visser opnieuw de stilte: "madam… volgens mij is dat écht wel een seksboek." Voor het eerst kwam er nu een reactie van de vissersvrouw. Ze gaf haar man een berispende tik op de knie, en suste hem daarna met de woorden "Danny, praat maar nog een beetje met mij.
"Danny. Ik had het kunnen weten. Danny gaf zich nog niet gewonnen. Hij richtte zich tot zijn vrouw, en sprak in een walm van bier en sigaretten: "Miranda, jij moet niet zagen. Die madam is hier een seksboek aan het lezen omdat ze verzekers niet meer van de grond komt. Jij en ik, dat is elke dag van dokter Zivaho. Dokter Zivaho hier, dokter Zivaho daar. Jij hebt niet te klagen." Dit bleek de druppel te zijn voor de lezende vrouw. Ze stond bruusk recht en begaf zich snel naar de deur van de wagon. Gelukkig arriveerde de trein bijna in Brugge en bleek dat ook haar bestemming te zijn. Ze stapte af, maar niet voor Danny haar nog luidkeels nariep: "Hé madam! Miranda en ik, dat is straks heel de nacht van dokter Zivaho! Heel de godganse nacht, hoor je me!"
5 Comments:
-
15 oktober 2008 om 18:13
1858, die sovjets waren er verdomd vroeg bij, zeg!16 oktober 2008 om 15:35Dat moest natuurlijk 1958 zijn. Waarvoor dank.18 oktober 2008 om 16:42"zo grappig!" dixit Severien. And seconded.20 oktober 2008 om 15:25Deze reactie is verwijderd door de auteur.20 oktober 2008 om 15:27Ik vind het geweldig! Ik ga deze week ook eens proberen in die stijl te schrijven.
Subscribe to:
Reacties posten (Atom)
Posts
